یکی از اساتید فیزیک دانش‏گاه‏مان بود که خدا را قبول نداشت و سر کلاس هم مدام تبلیغ این عقیده‏اش را می‏کرد. یک روز یکی از دوستان -جناب میم- آمد و گفت که دو کتاب «روی ماه خداوند را ببوس» و «فیزیک‏دانان غربی و مسئله‏ی خداباوری» را به استاد مذکور هدیه بدهیم. امّا به روشی خاص. اوّل این‏که آن را کادو کنیم و دوم این‏که اول هر دو کتاب، و یا بر روی کاغذ کادو -به صورت خیلی تابلو- مُهر بسیج را بزنیم و یا این‏که یک‏جوری حالی‏اش کنیم که این هدیه را بسیج به تو هدیه داده است.(البته گفتنی است که آن موقع در بسیج فعالیت‏هایی داشتیم و یاد باد آن روزگاران یاد باد...)
امّا دلیل کارها:
1.اگر آدم منطقی‏ای باشد کتاب‏ها را می‏خواند و ان‏شاءالله هدایت خواهد شد...
2.اگر کتاب‏ها را کادو‏پیچ کنیم، اثر مثبت روانی روی طرف دارد و در دریافت پیام‏مان نرم‏تر خواهد بود.
3.اگر بفهمد که از طرف بسیج است، به خاطر نوع رفتار ما دل‏ش به بسیج متمایل خواهد شد و این‏که خواهد فهمید که حواس‏مان به‏ش هست و رفتارش را کنترل خواهد کرد.

***

اگر به دور و برمان دقت کنیم -مخصوصاً در محیط دانش‏گاهی- متوجه می‏شویم که چه‏قدر موقعیت‏هایی مثل این برای کار کردن وجود دارد و از آن‏ها غافل مانده‏ایم.